Op zondag 26 mei was het SPE te gast bij het project ‘Caribische mannen in beweging’. Dit project van Stichting SAN Oost biedt 5 workshops aan mannen om hun vader en partner rol samen vorm te geven en zo van betekenis te zijn ook voor hun opgroeiende zonen en dochters die generaties lang patronen herhalen. Uit verhalen van jongeren blijkt dat kinderen de fysieke en emotionele afwezigheid van vaders missen en dat het gevolgen heeft voor hun emotionele ontwikkeling en partnerkeuze op latere leeftijd. Dit kwam ook tijdens deze bijeenkomst naar voren. Transcultureel psychiater Glenn Helberg was te gast bij de bijeenkomst. Naast zijn dagelijkse poliklinisch werk, geeft hij veel workshops en colleges onder andere over (seksuele) diversiteit, culturele psychiatrie, racisme, vaderschap en criminaliteit.
Aan het begin van de bijeenkomst moest iedere aanwezige zichzelf voorstellen door zijn/haar volledige naam te noemen en te benoemen welke man ze op dit moment graag naast zich zouden willen hebben. Dit werd zowel gedaan om een open en veilige sfeer te creëren, maar ook om patronen bloot te leggen. Zo vertelden een aantal vrouwen dat zij op dit moment geen man konden bedenken die zij naast zich zouden willen hebben. Zij vertelden geen goed beeld meegekregen te hebben van de mannen in hun leven. Zo vertelde de workshopleider dat hij vroeger bang was voor zijn vader en daardoor veel loog. Sommige vrouwen gaven aan geen relatie met een zwarte man te willen. Onder de mannen die er waren leidde dit tot een hevige discussie, want hoe kan je bang zijn voor de zwarte man als je een zwarte vader hebt? Het stoorde ze dat zwarte mannen vaak negatief afgeschilderd worden. Een vrouw reageerde hier op door haar eigen ervaring te delen “Ik was bang voor zwarte mannen omdat diegene die ik ken in mijn familie 33 kinderen heeft met meerdere vrouwen”. Meer aanwezigen herkende dit patroon.
Vervolgens legde Glenn Helberg uit waar dit patroon vandaan kwam en hoe deze doorbroken kan worden. Dit opende het gesprek over de behoefte aan zwarte mannelijke rolmodellen en het praten over de kracht van de zwarte man. Tijdens dit gesprek kwam men tot de conclusie dat ze door naar deze bijeenkomst te komen al deel uitmaakten van het doorbreken van patronen, want ‘’de zwarte man is de ambassadeur van de zwarte man’’.
