Binnen het speerpunt Jongens- en Mannenemancipatie 2020 van het SPE organiseerde Stichting Himilo het project ‘Behouden en delen’. Wij hebben de belangrijkste punten en signalen verwerkt in dit verslag. ‘Behouden en delen’ is een project dat zich richt op vluchtelingenmannen uit gemeenschappen die overeenkomsten vertonen met de Somalische gemeenschap. Stichting Himilo heeft al enkele jaren ervaring met dialoogsessies organiseren over het thema zelfbeschikkingsrecht van vrouwen. Tijdens deze sessies laten ze mannen en vrouwen met elkaar in gesprek gaan om elkaar beter te begrijpen en de vrouw meer zeggenschap te geven. Stichting Himilio wil met dit project de kennis die zij opgedaan hebben met deze projecten overdragen aan andere gemeenschappen door sleutelfiguren uit andere gemeenschappen op te leiden om dezelfde dialoogsessies te voeren.
Stichting Himilo heeft bij Stichting Samen in Amsterdam Noord een aantal mannelijke sleutelfiguren opgeleid. Echter gaf de stichting aan behoefte te hebben aan het voeren van een aantal gesprekken tussen mannen en vrouwen over het thema zelfbeschikking. Het SPE was aanwezig bij één van deze dialoogsessies.
De eerste vraag die door de gespreksleiders gesteld wordt is: ‘’Waar denk je aan bij het woord zelfbeschikking?’’ De antwoorden zijn divers mensen noemen de wet, normen en waarden, vrij kunnen denken, eigen keuzes kunnen maken, maar ook onderwerpen als abortus en euthanasie worden genoemd. Eén van de aanwezige deelnemers geeft aan dat het belangrijk is om de regels van een land te kennen, zodat je stappen kan ondernemen wanneer jouw zelfbeschikkingsrecht beperkt wordt.
De gespreksleider verteld dat normen en waarden het zelfbeschikkingsrecht bepalen en in kunnen perken. Cultuur is één van deze normen en waarden, maar cultuur is ook veranderlijk. Aan de deelnemers wordt gevraagd iets uit hun cultuur te benoemen wat het zelfbeschikkingsrecht stimuleert en iets wat het juist beperkt. De deelnemers geven aan dat het geloof, familie en de maatschappij het zelfbeschikkingsrecht kunnen beperken, maar dat ze zelf kun kinderen stimuleren om niet bang te zijn en een mening te hebben. Wel moet je onthouden dat jouw vrijheid stopt, waar die van een ander in het geding komt. Het is belangrijk om te blijven communiceren met je kind en in een relatie. Wees zelf de verandering die je graag had willen zien.
Tijdens de sessie komt een aantal keer terug dat sommige mannen niet begrijpen waarom het over zelfbeschikking voor vrouwen moet gaan. Zij geven aan dat vrouwen vaak meer rechten hebben dan mannen. Na doorvragen komt de dialoogleider erachter dat deze mannen gescheiden zijn van hun vrouw en nu dakloos zijn, omdat de vrouw het recht op het huis en de kinderen had. De mannen delen hun frustraties:
‘’Ik ben dan wel een man, maar ik ben ook gewoon mens. Ik heb ook rechten, net als ieder ander! Het doet mij zoveel pijn.’’
Uit de groep komt veel begrip voor de situatie van de mannen en er wordt erkend dat dit een probleem is. Toch geeft de groep wel aan dat het zelfbeschikkingsrecht van vrouwen vaker in het geding is. Stichting Himilo slaagt met deze dialoogsessies erin om het gesprek over zelfbeschikking op gang te brengen en om mannen zich kwetsbaar op te laten stellen.
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.