SPE organisaties gaan gevoelige onderwerpen niet uit de weg, bewijst Sarah Attannaz van Stichting Nisa 4 Nisa. De missie van Nisa 4 Nisa is om vrouwen en jonge meiden te emanciperen, empoweren, laten participeren en activeren. Sarah werkt bij Nisa 4 Nisa als jongerenwerker voor de activiteiten van meidengroep Big Sis en weet precies waar meiden met een bi-culturele achtergrond mee worstelen. Door middel van de dialoog aangaan met jonge meiden en hun ouders weet ze taboeonderwerpen zoals vrije partner keuze en expose berichten te doorbreken en ervoor te zorgen dat ouders meer durven te vertrouwen op hun dochters.
“Elke woensdag- en vrijdagmiddag ontvangen we een groep van ongeveer twintig jonge meiden om workshops te volgen, huiswerk te maken en te koken. De insteek van de bijeenkomsten zorgt ervoor dat de meiden op een laagdrempelige manier binnen komen bij Nisa 4 Nisa. We proberen vooral de meiden een veilig gevoel te geven en te empoweren, zodat ze meer zelfvertrouwen krijgen.”
“Ik hoor verhalen over jonge meiden die via Snapchat op verzoek van mannen en jongens specifieke video’s en foto’s delen in ruil voor geld of dure spullen.”
“De middagen zijn voor de meiden een enorme uitlaatklep. Ze delen hun ervaringen, zorgen en problemen met mij. Hierdoor weet ik in een mum van tijd wat er speelt binnen de groep én in de wijk, maar ook waar wij als organisatie op moeten inspelen. Dit kunnen ook thema’s zijn waar ik me zorgen over maak. Bijvoorbeeld verhalen over lachgas-gebruik of de behoefte om te willen experimenteren met een xtc-pilletje. Ook de materiele waarde die gehecht wordt aan dure merkkleding en spullen vind ik zorgelijk. Iedereen beïnvloedt elkaar om er bij te horen. Je ziet dat de meiden graag een Louis Vuitton tas willen hebben of in Gucci merkkleding willen rondlopen. Ze verwachten dat hun ouders deze spullen voor ze kopen. Dit kan niet altijd en daarom worden er soms ook andere manieren ingezet om geld te verdienen.”
“In mijn groep hoor ik verhalen over jonge meiden die via Snapchat – een sociaal medium voor het delen van foto’s en video’s – op verzoek van mannen en jongens specifieke video’s en foto’s delen in ruil voor geld of dure spullen. Als ik bepaalde problemen signaleer, kan ik gelijk schakelen met een professional of ervoor kiezen om laagdrempelig de dialoog aan te blijven gaan. Bijvoorbeeld door te vragen waarom iemand zulke foto’s zou sturen? Waarom zou je op die manier Snapchat gebruiken? Ik vind het heel belangrijk om de dialoog aan te blijven gaan met de meiden. Op die manier hoop ik ze bewust te maken van de consequenties en gevaren.”
“Veel jonge meiden worstelen met hun dubbele identiteit.”
“Ik zie dat veel jonge meiden worstelen met hun dubbele identiteit. Ze groeien op in een Westerse cultuur, maar wel binnen de eigen gemeenschap met andere gebruiken. Daarbinnen moeten ze zich houden aan de ideeën en idealen van hun ouders en die gemeenschap. Om maar een voorbeeld te noemen: binnen de Marokkaanse gemeenschap mogen ze niet met jongens omgaan, niet luidruchtig zijn en moeten ze continu in de gaten houden met wie ze bevriend zijn. Dit geldt ook voor hun vriendinnen, want zodra een ander meisje een slechte naam heeft dan ga je daar niet meer mee om. Binnen de Marokkaanse gemeenschap gaan mensen hoe dan ook praten, er hoeft maar iets te gebeuren en de hele gemeenschap weet het, terwijl de familienaam in ere moet worden gehouden.”
“De gevolgen van de expose berichten op sociale media zijn voor de jonge meiden enorm.”
“De expose berichten op sociale media dragen hier nog meer aan bij. De meiden in mijn groepen krijgen hier ook mee te maken. In die expose groepen worden (naakt)foto’s, namen en nummers gedeeld van jonge meiden en vrouwen. Deze sociale controle werkt ontzettend beperkend voor de meiden. In mijn groep kreeg ik te maken met het verhaal van een meisje dat op weg naar gym bij een jongen achterop de fiets zat. Daar is een foto van gemaakt en deze foto is rondgegaan op social media en is uiteindelijk bij haar ouders terecht gekomen. Dit had meteen gevolgen. Het meisje mocht geen leuke dingen meer doen, mocht geen telefoon meer, werd gecontroleerd en naar school gebracht. Dit is slechts één van de vele voorbeelden, want er gaan ook andere heftigere foto’s rond. De gevolgen van deze expose foto’s zijn voor de meiden enorm. Je wordt op straat aangesproken, je vriendinnen laten je in de steek want ook hun reputatie staat op het spel en je wordt nageroepen op het pleintje.
“Veel van deze meiden zijn op zoek naar iemand die hen begrijpt. Iemand die ook binnen twee culturen is opgegroeid, die snapt hoe hun ouders denken.”
“Ik merk dat ik een belangrijke rol vervul. Veel van deze meiden zijn op zoek naar iemand die hen begrijpt. Iemand die ook binnen twee culturen is opgegroeid, die snapt hoe hun ouders denken. Ik vind het daarom belangrijk om dit soort thema’s niet alleen met de meiden te bespreken, maar ook de dialoog aan te gaan met de ouders. Vooral als het gaat om een taboe onderwerp, zoals de expose foto van het meisje achterop de fiets. Vroeger waren het alleen moeder en dochter dialogen, maar steeds vaker betrekken wij de vaders er ook bij. Tijdens deze gesprekken probeer ik het vertrouwen van de ouders in hun dochters te vergroten. Op die manier hoop ik meer saamhorigheid te creëren en de sociale controle te laten afnemen.”
“Ik ben er trots op dat wij als organisatie een brug zijn tussen de ouders, gemeenschap en formele hulp.”
“Dit werk vraagt veel geduld, je verandert namelijk niet meteen de hele wereld. Soms vind ik dat lastig. Maar als ik kijk naar de successen, dan zie ik meiden die meer zelfvertrouwen hebben gekregen en ouders die naar aanleiding van de dialoogsessies hun dochters meer los proberen te laten en vertrouwen in hun dochters hebben.”
Wil jij net zoals Sarah van Nisa 4 Nisa met jouw organisatie, stichting of initiatief een bijdrage leveren aan de emancipatie van jonge meiden in Amsterdam? Klik dan hier
